ಸರಳ ಕುರ್‌ಆನ್: ಅಲ್ ಕಸಸ್

تـرجمـة سورة القصص من القـرآن الكريـم إلى اللغـة الكناديـة من قبـل المترجـم / إقبـال صوفـي – الكــويت

سـهل الفهـم من غيـر الـرجـوع إلى كتاب التفسيـر

| ಸೂರಃ ಅಲ್ ಕಸಸ್ | ಪವಿತ್ರ ಕುರ್‌ಆನ್ ನ 28 ನೆಯ ಸೂರಃ | ಇದರಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು 88 ಆಯತ್ ಗಳು ಇವೆ |

ಮಹಾ ಕರುಣಾಮಯಿಯೂ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕರುಣೆ ತೋರುವವನೂ ಆದ ಅಲ್ಲಾಹ್ ನ (ಪವಿತ್ರ) ನಾಮದೊಂದಿಗೆ (ಆರಂಭಿಸುವೆ)!

طسم

ತಾ - ಸೀನ್ - ಮೀಮ್ {1}

تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ

ಇವು ಬಹಳ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದಂತಹ ಒಂದು ಗ್ರಂಥದ ವಚನಗಳಾಗಿವೆ. {2}

نَتْلُو عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسَىٰ وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ

(ಓ ಪೈಗಂಬರರೇ), ನಂಬುವಂತಹ ಜನರಿಗಾಗಿ ಪ್ರವಾದಿ ಮೂಸಾ ಮತ್ತು ಫಿರ್‌ಔನ್ ರ ವೃತ್ತಾಂತದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪವನ್ನು ನಾವು ಅದರ ವಾಸ್ತವಿಕತೆಯೊಂದಿಗೆ ನಿಮಗೆ ತಿಳಿಸಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. {3}

إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ

ನಿಜಕ್ಕೂ, ಫಿರ್‌ಔನ್ ತನ್ನ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ದರ್ಪದಿಂದ ವರ್ತಿಸಿದ್ದನು; ನಾಡಿನ ಜನರನ್ನು (ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳವ ಸಲುವಾಗಿ ಅವರನ್ನು) ವಿವಿಧ ಪಂಗಡಗಳನ್ನಾಗಿ ಒಡೆದಿದ್ದನು. ಅಲ್ಲಿಯ ಜನರ ಒಂದು ವಿಭಾಗದವರನ್ನು ಅವನು ಬಹಳವಾಗಿ ಮರ್ದಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವರ ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕೊಂದು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವರ ಸ್ತೀಯರನ್ನು ಬದುಕಿರಲು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದನು. ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅವನು ನೀತಿಗೆಟ್ಟ ಭ್ರಷ್ಟರ ಸಾಲಿಗೆ ಸೇರಿದವನಾಗಿದ್ದನು. {4}

وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ

ಹಾಗಿರುವಾಗ, ಆ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಮರ್ದನಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದವರ [ಅಂದರೆ ಫಿರ್‌ಔನ್ ನ ದುಷ್ಟತನಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗಿದ್ದ ಇಸ್ರಾಈಲ್ ಜನಾಂಗದ] ಮೇಲೆ ನಾವು ಔದಾರ್ಯ ತೋರಲು, ಅವರನ್ನು (ಧಾರ್ಮಿಕ) ಮುಖಂಡರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ನಾಡಿನ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲು ಬಯಸಿದ್ದೆವು. {5}

وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِيَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُمْ مَا كَانُوا يَحْذَرُونَ

ನಂತರ ಅವರಿಗೆ ನಾವು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಆಡಳಿತಾಧಿಕಾರ ದಯಪಾಲಿಸಿ; ಫಿರ್‌ಔನ್, ಹಾಮಾನ್ ಮತ್ತವರ ಸೇನೆಗಳು ಅವರಿಂದ [ಅರ್ಥಾತ್ ಮರ್ದನಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದ ಇಸ್ರಾಈಲ್ ಜನತೆಯಿಂದ] ಏನನ್ನು ಭಯಪಡುತ್ತಿದ್ದರೋ ಅದನ್ನೇ ಅವರು ಕಾಣುವಂತೆ ಮಾಡಲು (ನಾವು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದ್ದೆವು). {6}

وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ أُمِّ مُوسَىٰ أَنْ أَرْضِعِيهِ ۖ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلَا تَخَافِي وَلَا تَحْزَنِي ۖ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ

ತರುವಾಯ [ಭಾವಿಯಲ್ಲಿ ಮೂಸಾ ರ ಜನನವಾದಾಗ ಅದು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ ಕಾಲವಾದ್ದರಿಂದ] ನಾವು ದಿವ್ಯಸಂದೇಶದ ಮೂಲಕ ಮೂಸಾ ರವರ ತಾಯಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದೆವು: ನೀವು ಆ (ಮಗುವಿಗೆ) ಹಾಲುಣಿಸುತ್ತಲಿರಿ, ಮತ್ತು ಮಗುವಿನ ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮಗೆ ಆತಂಕವಾದರೆ ಅದನ್ನು ನೀವು ಅ (ನೈಲ್) ನದಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡಿ! ಭಯಪಡದಿರಿ, ದುಃಖಿಸುವ ಅಗತ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವನನ್ನು ಖಂಡಿತವಾಗಿ ನಾವು ನಿಮ್ಮ ಮಡಿಲಿಗೆ ಮರಳಿಸಲಿದ್ದೇವೆ, ಹಾಗೂ ಅವನನ್ನು (ನಮ್ಮ) ದೂತರುಗಳ ಸಾಲಿಗೆ ಸೇರಿಸಲಿದ್ದೇವೆ. {7}

فَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ لِيَكُونَ لَهُمْ عَدُوًّا وَحَزَنًا ۗ إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَاطِئِينَ

ಮುಂದೆ, ಫಿರ್‌ಔನ್ ನ ಮನೆಯವರು (ನದಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ) ಆ ಮಗುವನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋದರು. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, [ಅಲ್ಲಾಹ್ ನ ಯೋಜನೆಯಂತೆ] ಆ ಮಗು ಅವರ ಪಾಲಿಗೆ ಶತ್ರುವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರ ಅಳಲಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು! ಫಿರ್‌ಔನ್, ಹಾಮಾನ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಸೈನ್ಯಗಳು ನಿಜಕ್ಕೂ ತಪ್ಪಿತಸ್ಥರೇ ಆಗಿದ್ದರು. {8}

وَقَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِي وَلَكَ ۖ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَىٰ أَنْ يَنْفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

(ಮಗುವನ್ನು ಪಡಕೊಂಡ) ಫಿರ್‌ಔನ್ ನ ಮಡದಿ ಹೇಳಿದಳು: ನನ್ನ ಮತ್ತು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಮನ ತಣಿಸಲಿರುವ ಮಗುವಿದು! ಇದನ್ನು ನೀನು ಕೊಲ್ಲದಿರು. ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ನಮ್ಮ ಯಾವುದಾದರೂ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಬರಬಹುದು ಅಥವಾ ನಾವು ಇದನ್ನು ನಮ್ಮ ಪುತ್ರನಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಬಹುದು! ಆದರೆ (ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಅವರು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದೇನೆಂದು) ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ! {9}

وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَىٰ فَارِغًا ۖ إِنْ كَادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْلَا أَنْ رَبَطْنَا عَلَىٰ قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

ಅತ್ತ ಮೂಸಾ ರ ತಾಯಿಯ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಶೂನ್ಯತೆ ಆವರಿಸಿತ್ತಾ ಬಂತು. ಆಕೆ (ನಮ್ಮ ವಾಗ್ದಾನದಲ್ಲಿ) ಬಲವಾದ ವಿಶ್ವಾಸವುಳ್ಳವಳಾಗಿ ಉಳಿಯಲು ನಾವು ಆಕೆಯ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಬಲವೊದಗಿಸದಿದ್ದರೆ ಆಕೆ (ನಿಜ ಸಂಗತಿಯನ್ನು) ಬಹಿರಂಗ ಪಡಿಸಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು! {10}

وَقَالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّيهِ ۖ فَبَصُرَتْ بِهِ عَنْ جُنُبٍ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

ಹಾಗಿರುವಾಗ, ಆಕೆ ಮೂಸಾ ರ ಸಹೋದರಿಯೊಡನೆ, ನೀನು ಈ ಮಗುವನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಕೋರಿದ್ದಳು. ಆದ್ದರಿಂದ ಆ ಸಹೋದರಿ ಮಗುವಿನ ಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಿಂದ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಅದು (ಫಿರ್‌ಔನ್ ನ ಪರಿವಾರದ) ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. {11}

وَحَرَّمْنَا عَلَيْهِ الْمَرَاضِعَ مِنْ قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ

ಆ ಮಗುವಿಗೆ ಹಾಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಂತೆ ನಾವು (ಎಲ್ಲಾ) ದಾದಿಯರನ್ನು ಅದಾಗಲೇ ತಡೆದಿದ್ದೆವು. [ಹಾಗೆ ಮಗು ಎದೆಹಾಲು ಕುಡಿಯದಿದ್ದಾಗ] ಆ ಸಹೋದರಿ, ನಿಮಗಾಗಿ ಈ ಮಗುವಿನ ಪಾಲನೆ ಪೋಷಣೆ ಮಾಡಬಲ್ಲ ಮತ್ತು ಯೋಗಕ್ಷೇಮ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ ಒಂದು ಕುಟುಂಬವನ್ನು ನಾನು ತೋರಿಸಿಕೊಡಲೇ ಎಂದು (ಫಿರ್‌ಔನ್ ನ ಪರಿವಾರದವರೊಡನೆ) ಕೇಳಿದಳು. {12}

فَرَدَدْنَاهُ إِلَىٰ أُمِّهِ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ

ಹಾಗೆ ಮೂಸಾ ರ ತಾಯಿಯ ಕಣ್ಮನ ತಣಿಸಲೆಂದು, ಆಕೆ ದುಃಖಿಸದಿರಲೆಂದು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಾಹ್ ನು ಮಾಡಿದ ವಾಗ್ದಾನವು ಸತ್ಯವಾದುದೆಂದು ಆಕೆ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ಆ ಮಗುವನ್ನು ಆಕೆಯ ಮಡಿಲಿಗೆ ಮರಳಿಸಿದೆವು. ಆದರೆ ಅವರ ಪೈಕಿಯ ಹೆಚ್ಚಿನವರಿಗೆ ಯಥಾರ್ಥ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. {13}

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَىٰ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ

ಮಗು ಮೂಸಾ (ಫಿರ್‌ಔನ್ ನ ಪರಿವಾರದವರ ಜೊತೆ) ಬೆಳೆದು ತನ್ನ ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆಗೆ ತಲಪಿದಾಗ, ಪ್ರಬುದ್ಧವಾದಾಗ, ನಾವು ಅವರಿಗೆ ಜಾಣ್ಮೆಯನ್ನೂ ಅರಿವನ್ನೂ ದಯಪಾಲಿಸಿದೆವು. ಸಜ್ಜನಿಕೆಯನ್ನು ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ನಾವು ಪುರಸ್ಕಾರ ನೀಡುವುದು ಹಾಗೆಯೇ! {14}

وَدَخَلَ الْمَدِينَةَ عَلَىٰ حِينِ غَفْلَةٍ مِنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَٰذَا مِنْ شِيعَتِهِ وَهَٰذَا مِنْ عَدُوِّهِ ۖ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَىٰ فَقَضَىٰ عَلَيْهِ ۖ قَالَ هَٰذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُضِلٌّ مُبِينٌ

ಒಮ್ಮೆ ಪಟ್ಟಣದ ಜನರು ಲಘುನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಮೊಸಾ ರು ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಹೊಡೆದಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಅವರು ಕಂಡರು; ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನು ತನ್ನ ಪಂಗಡವನೂ ಇನ್ನೊಬ್ಬನು ಶತ್ರು ಪಂಗಡದನೂ ಆಗಿರುವುದನ್ನು ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡರು. ಶತ್ರು ಪಂಗಡದವನ ವಿರುದ್ಧ ಅವರ ಪಂಗಡವನು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸಹಾಯ ಯಾಚಿಸಿದನು. ಕೂಡಲೇ ಅವರು ಶತ್ರು ಪಂಗಡದವನ ಮೇಲೆ ಮುಷ್ಠಿ ಪ್ರಹಾರ ನಡೆಸಿದರು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಆತನ ಕಥೆ ಮುಗಿದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು! ಮೂಸಾ ರು (ತಮ್ಮೊಳಗೇ), ಇದು ಸೈತಾನನ ಕ್ರುತ್ಯವಾಯಿತು; ಅವನಾದರೋ ಜನರ ದಾರಿಗೆಡಿಸುವ ಒಬ್ಬ ಬಹಿರಂಗ ಶತ್ರುವೇ ಸರಿ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡರು. {15}

قَالَ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي فَغَفَرَ لَهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

ಓ ನನ್ನ ಪಾಲಕನೇ, ನಾನು ನನ್ನ ಮೇಲೆಯೇ ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ; ಆದ್ದರಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸು ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದರು. ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಾಹ್ ನು ಅವರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿದನು. ಹೌದು, ಅವನು ಬಹಳವಾಗಿ ಕ್ಷಮಿಸುವವನೂ ಹೆಚ್ಚು ದಯೆ ತೋರುವವನೂ ಆಗುರುವನು. {16}

قَالَ رَبِّ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيرًا لِلْمُجْرِمِينَ

ಅವರು ಹೇಳಿದರು, ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಭುವೇ, ನನ್ನನ್ನು ನೀನು ಹೀಗೆ ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದ ಕಾರಣ ಮುಂದೆಂದೂ ನಾನು ದುಷ್ಟರನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲಾರೆ. {17}

فَأَصْبَحَ فِي الْمَدِينَةِ خَائِفًا يَتَرَقَّبُ فَإِذَا الَّذِي اسْتَنْصَرَهُ بِالْأَمْسِ يَسْتَصْرِخُهُ ۚ قَالَ لَهُ مُوسَىٰ إِنَّكَ لَغَوِيٌّ مُبِينٌ

ಮರುದಿನ ಬೆಳಗಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮೂಸಾ ರು ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ (ಹಿಂದಿನ ದಿನದ ಘಟನೆಯ ಬಗ್ಗೆ) ಸ್ವಲ್ಪ ಭಯಪಡುತ್ತಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅವಲೋಕಿಸುತ್ತಾ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ, ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಮೊರೆಯಿಟ್ಟ ಅದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ಇಂದು ಪುನಃ [ಮತ್ತೊಬ್ಬನೊಂದಿಗೆ ಹೊಡೆದಾಡಿ] ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನನು ಕರೆಯುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡರು! ಆಗ ಮೂಸಾ ರು ಅವನೊಂದಿಗೆ, ನಿಜವಾಗಿ ನೀನು ತಪ್ಪು ದಾರಿಯಲ್ಲಿರುವ ಒಬ್ಬ ಸ್ಪಷ್ಟ ದುಷ್ಟನಾಗಿರುವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. {18}

فَلَمَّا أَنْ أَرَادَ أَنْ يَبْطِشَ بِالَّذِي هُوَ عَدُوٌّ لَهُمَا قَالَ يَا مُوسَىٰ أَتُرِيدُ أَنْ تَقْتُلَنِي كَمَا قَتَلْتَ نَفْسًا بِالْأَمْسِ ۖ إِنْ تُرِيدُ إِلَّا أَنْ تَكُونَ جَبَّارًا فِي الْأَرْضِ وَمَا تُرِيدُ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ

ಮತ್ತು ಅವರು ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಶತ್ರುವಾಗಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿದಾಗ ಆತ ಹೇಳಿದನು: ಓ ಮೂಸಾ, ನಿನ್ನೆ ಒಬ್ಬನನ್ನು ನೀನು ಕೊಂದು ಬಿಟ್ಟಂತೆ ನನ್ನನ್ನೂ ಈಗ ಕೊಲ್ಲುವೆಯಾ? ನೀನು ಒಬ್ಬ ಸುಧಾರಕನಾಗಲು ಬಯಸುವ ಬದಲು ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ನಡೆಸುವವನಾಗಿರಲು ಬಯಸುತ್ತಿರುವೆ. {19}

وَجَاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ يَسْعَىٰ قَالَ يَا مُوسَىٰ إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّي لَكَ مِنَ النَّاصِحِينَ

ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಪಟ್ಟಣದ ದೂರದ ಭಾಗದಿಂದ ಓಡೋಡಿ ಬಂದು, ಓ ಮೂಸಾ, (ಫಿರ್‌ಔನ್ ನ ಆಸ್ಥಾನದ) ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ನಿಮಗೆ ಮರಣ ದಂಡನೆ ನೀಡುವ ಕುರಿತು ಸಮಾಲೋಚಲು ಒಟ್ಟು ಸೇರಿರುತ್ತಾರೆ; ಆದ್ದರಿಂದ ನೀವು ಈ ಪಟ್ಟಣದಿಂದ ಹೊರಟು ಹೋಗಿರಿ; ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಹಿತಚಿಂತಕನೇ ಆಗಿರುವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು. {20}

فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا يَتَرَقَّبُ ۖ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

ಹಾಗೆ ಮೂಸಾ ರು ಭಯಪಡುತ್ತಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ವಹಿಸುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟು ಹೋದರು. ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಭುವೇ, ಈ ದುಷ್ಕರ್ಮಿ ಜನರಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡರು. {21}

وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَاءَ مَدْيَنَ قَالَ عَسَىٰ رَبِّي أَنْ يَهْدِيَنِي سَوَاءَ السَّبِيلِ

ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರ ಬಿದ್ದು ಮದ್‌ಯನ್ ಗ್ರಾಮದ ನೇರಕ್ಕೆ ಅವರು ಪ್ರಯಾಣಿಸುವಾಗ, ನನಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರಭು ನೇರವಾದ ಮಾರ್ಗವನ್ನೇ ತೋರಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಾನು ಎಂದು ಭರವಸೆ ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸಿದರು. {22}

وَلَمَّا وَرَدَ مَاءَ مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِنْ دُونِهِمُ امْرَأَتَيْنِ تَذُودَانِ ۖ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا ۖ قَالَتَا لَا نَسْقِي حَتَّىٰ يُصْدِرَ الرِّعَاءُ ۖ وَأَبُونَا شَيْخٌ كَبِيرٌ

ಹಾಗೆ, ಅವರು ಮದ್‌ಯನ್ ಗ್ರಾಮದ ಒಂದು ಬಾವಿಯ ಬಳಿಗೆ ತಲುಪಿದಾಗ ಅಲ್ಲಿ (ತಮ್ಮ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ) ನೀರು ಕುಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದು ಗುಂಪು ಜನರನ್ನು ಕಂಡರು. ಅದಲ್ಲದೆ (ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿ) ಇಬ್ಬರು ಯುವತಿಯರು ತಮ್ಮ ಜಾನುವಾರುಗಳನ್ನು (ಅವು ನೀರಿನತ್ತ ನುಗ್ಗದಂತೆ) ತಡೆದಿಟ್ಟಿರುವುದನ್ನೂ ಕಂಡರು. ಆಗ ಮೂಸಾ ರು ಆ ಯುವತಿಯರೊಡನೆ ನಿಮಗೇನು ತೊಂದರೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದರು. ಈ ಕುರುಬರು (ತಮ್ಮ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ನೀರು ಕುಡಿಸಿ ಅವನ್ನು) ಇಲ್ಲಿಂದ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವ ತನಕ ನಾವು (ನಮ್ಮ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ) ನೀರು ಕುಡಿಸುವಂತಿಲ್ಲವೆಂದೂ, (ಈ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಾವೇ ಬರಬೇಕಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ) ನಮ್ಮ ತಂದೆಯವರಿಗೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರಾಯವಾಗಿದೆ ಎಂದೂ ಯುವತಿಯರು ಹೇಳಿಕೊಂಡರು. {23}

فَسَقَىٰ لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّىٰ إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ

ಆಗ ಮೂಸಾ ರು ಅವರ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ನೀರು ಕುಡಿಸಿದರು ಮತ್ತು (ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆಯಲು) ನೆರಳಿದ್ದ ಕಡೆಗೆ ಹೋದರು. ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಭುವೇ, ಹಿತಕಾರಿಯಾದ ಏನನ್ನು ನೀನು ನನ್ನತ್ತ ಕಳುಹಿಸದರೂ ಅದುವೇ ನನ್ನ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡರು. {24}

فَجَاءَتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِي عَلَى اسْتِحْيَاءٍ قَالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا ۚ فَلَمَّا جَاءَهُ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ ۖ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

ಸ್ವಲ್ಪದರಲ್ಲಿಯೇ ಆ ಇಬ್ಬರು ಯುವತಿಯರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಾಕೆ ಅವರ ಬಳಿಗೆ ಲಜ್ಜಿಸುತ್ತಾ ನಡೆದು ಬಂದು, ನೀವು ನಮ್ಮ (ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ) ನೀರು ಕುಡಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ನಿಮಗೆ ಪ್ರತಿಫಲ ನೀಡಲು ನಮ್ಮ ತಂದೆಯವರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ಆಗ ಮೂಸಾ ರು (ಯುವತಿಯ ತಂದೆಯ) ಬಳಿಗೆ ಹೋದರು ಮತ್ತು (ತನಗೆ ಈಜಿಪ್ಟ್ ದೇಶದಲ್ಲಿ) ಸಂಭಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಾಚಾರವನ್ನು ವಿವರಿಸಿದರು. ಅದಕ್ಕೆ, ಇನ್ನು ನೀವು ಭಯಪಡದಿರಿ. ಏಕೆಂದರೆ ಆ ದುಷ್ಕರ್ಮಿ ಜನರಿಂದ ನೀವು ಪಾರಾಗಿರುವಿರಿ ಎಂದು (ಆ ವೃದ್ಧ ವ್ಯಕ್ತಿ) ಹೇಳಿದರು. {25}

قَالَتْ إِحْدَاهُمَا يَا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ ۖ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ

ಆ ಇಬ್ಬರು (ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ) ಒಬ್ಬಾಕೆ ಹೇಳಿದಳು: ತಂದೆಯವರೇ, ಈತನನ್ನು ನೀವು ನೌಕರನಾಗಿ ನೇಮಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ; ಒಬ್ಬ ಗಟ್ಟಿಗನೂ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಅರ್ಹನೂ ಆದವನು ಮಾತ್ರವೇ ನೀವು ನೌಕರನಾಗಿ ನೇಮಿಸಬಹುದಾದವರಲ್ಲಿ ನಿಜವಾಗಿ ಉತ್ತಮನು! {26}

قَالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَيَّ هَاتَيْنِ عَلَىٰ أَنْ تَأْجُرَنِي ثَمَانِيَ حِجَجٍ ۖ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِنْدِكَ ۖ وَمَا أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَ ۚ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ

(ಆ ವೃದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಮೂಸಾ ರೊಂದಿಗೆ) ಹೇಳಿದರು: ನೀವು ಎಂಟು ವರ್ಷ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೌಕರಿ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧವಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಈ ಇಬ್ಬರು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಪೈಕಿ ಒಬ್ಬಳನ್ನು ನಾನು ನಿಮಗೆ ವಿವಾಹ ಮಾಡಿ ಕೊಡಲು ಇಚ್ಛಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಇನ್ನು ನೀವು ಹತ್ತು ವರ್ಷ ಪೂರ್ತಿ ಮಾಡಿದರೆ ಅದು ನಿಮ್ಮಿಷ್ಟ! ನಿಮಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡಲಂತು ನಾನು ಉದ್ದೇಶಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಾಹ್ ನು ಬಯಸಿದರೆ ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಒಬ್ಬ ನೀತಿವಂತನಾಗಿ ಕಾಣುವಿರಿ. {27}

قَالَ ذَٰلِكَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ ۖ أَيَّمَا الْأَجَلَيْنِ قَضَيْتُ فَلَا عُدْوَانَ عَلَيَّ ۖ وَاللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٌ

ಮೂಸಾ ಹೇಳಿದರು: ಇದು ನನ್ನ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಒಪ್ಪಂದವಾಗಿದೆ. ಆ ಎರಡು ಅವಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದನ್ನು ನಾನು ಪೂರ್ತಿಗೊಳಿಸಿದರೂ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹೊರೆ ಬರಕೂಡದು. ನಮ್ಮ ಈ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಅಲ್ಲಾಹ್ ನು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿರುವನು! {28}

فَلَمَّا قَضَىٰ مُوسَى الْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّي آتِيكُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ

ಹಾಗೆ ಮೂಸಾ ರು ಆ ಕಾಲಾವಧಿಯನ್ನು ಪೂರ್ತಿಗೊಳಿಸಿ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದೊಂದಿಗೆ ಹೊರಟು ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ತೂರ್ ಬೆಟ್ಟದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ಕಂಡರು. ಆಗ ಅವರು ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದವರೊಡನೆ, ನೀವು ಇಲ್ಲೇ ಇರಿ; ನಾನು ಅಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ಕಂಡಿರುತ್ತೇನೆ; ನಿಮಗೆ (ಉಪಯುಕ್ತವಾಗುವ) ಏನಾದರೂ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಅಲ್ಲಿಂದ ತರಲು ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾದೀತು. ಅಥವಾ ಬೆಂಕಿಯ ಕೆಂಡವನ್ನಾದರೂ ತರುತ್ತೇನೆ. ನೀವು ಚಳಿ ಕಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. {29}

فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ مِنْ شَاطِئِ الْوَادِ الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَنْ يَا مُوسَىٰ إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ

ಕೊನೆಗೆ ಮೂಸಾ ರು ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿದಾಗ, ಆ ಅನುಗ್ರಹೀತ ಭೂಭಾಗದ ಒಂದು ಕಣಿವೆಯ ಬಲ ಮಗ್ಗಲಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಗಿಡವೊಂದರಿಂದ ಅವರನ್ನು ಕರೆಯಲಾಯಿತು: ಓ ಮೂಸಾ, ಇಡೀ ವಿಶ್ವದ ಪ್ರಭುವಾದ ಅಲ್ಲಾಹ್ ನು ನಾನೇ ಆಗಿರುವೆನು! {30}

وَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَ ۖ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّىٰ مُدْبِرًا وَلَمْ يُعَقِّبْ ۚ يَا مُوسَىٰ أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ ۖ إِنَّكَ مِنَ الْآمِنِينَ

ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಊರುಗೋಲನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಹಾಕಿ ಬಿಡಿರಿ ಎಂದು ಆಜ್ಞಾಪಿಸಲಾಯಿತು. ಹಾಗೆ (ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದ ಊರುಗೋಲು) ಹಾವಿನಂತೆ ಚುರುಕಾಗಿ ಹರಿದಾಡುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಅವರು ಬೆನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಓಟ ಕಿತ್ತರು. ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡಲೂ ಇಲ್ಲ! (ಅಲ್ಲಾಹ್ ನು ಹೇಳಿದನು): ಓ ಮೂಸಾ, ನೀವು ಹೆದರದಿರಿ! ಬದಲಾಗಿ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಬನ್ನಿರಿ; ನೀವು ಬಹಳ ಸುರಕ್ಷಿತರಾಗಿರುವಿರಿ! {31}

اسْلُكْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ وَاضْمُمْ إِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ ۖ فَذَانِكَ بُرْهَانَانِ مِنْ رَبِّكَ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ

ಈಗ ನಿಮ್ಮ ಕೈಯನ್ನು ಜೇಬಿನೊಳಗೆ ತುರುಕಿರಿ. ಅದು ದೋಷಕರವಲ್ಲದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಳುಪಾಗಿ (ಹೊಳೆಯುತ್ತಾ) ಹೊರಬರುವುದು. (ನಿಮಗುಂಟಾಗಬಹುದಾದ) ಭಯವನ್ನು ದೂರೀಕರಿಸಲು ತಮ್ಮ ತೋಳುಗಳನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ತಮ್ಮತ್ತ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಿರಿ. ಅವು ಫಿರ್‌ಔನ್ ಮತ್ತು ಅವನ ಆಸ್ಥಾನದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಿಗೆ (ತೋರಿಸಲು) ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಭುವಿನ ಕಡೆಯಿಂದಿರುವ ಎರಡು ಪುರಾವೆಗಳು! ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಎಲ್ಲೆಮೀರಿದವರಾಗಿದ್ದಾರೆ. {32}

قَالَ رَبِّ إِنِّي قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَأَخَافُ أَنْ يَقْتُلُونِ

ಅದಕ್ಕೆ ಮೂಸಾ ಹೇಳಿದರು: ಓ ನನ್ನ ದೇವನೇ, ನಾನು ಅವರ ಪೈಕಿಯ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು (ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ) ಕೊಂದಿರುವೆನು. ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಕೊಂದು ಬಿಡುವರೋ ಎಂಬ ಭಯ ನನಗಿದೆ. {33}

وَأَخِي هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّي لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِيَ رِدْءًا يُصَدِّقُنِي ۖ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ

ಹಾಗಿರುವಾಗ, ನನಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ನಿರರ್ಗಳವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಬಲ್ಲ ನನ್ನ ಸಹೋದರರಾದ ಹಾರೂನ್ ರನ್ನು ನನ್ನ ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಡು. (ತಮ್ಮ ಮಾತುಗಾರಿಕೆಯ ಮೂಲಕ) ಅವರು ನನ್ನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಲಿ. ಫಿರ್‌ಔನ್ ಮತ್ತು ಆತನ ಕಡೆಯವರು ನನ್ನನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿಯಾರು ಎಂಬ ಆತಂಕವೂ ನನಗಿದೆ! {34}

قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَانًا فَلَا يَصِلُونَ إِلَيْكُمَا ۚ بِآيَاتِنَا أَنْتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ

ಅಲ್ಲಾಹ್ ನು ಉತ್ತರಿಸಿದನು: (ಮೂಸಾ, ನೀವು ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ, ಏಕೆಂದರೆ) ನಿಮ್ಮ ಸಹೋದರನ ಮೂಲಕ ನಾವು ನಿಮ್ಮ ಕೈ ಬಲಪಡಿಸಲಿದ್ದೇವೆ. ನಿಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಹತ್ತಿರವೂ (ಫಿರ್‌ಔನ ನ) ಜನರು ಬಾರದಂತೆ ನಾವು ನಿಮಗೆ ಮಹಾ ಶಕ್ತಿ ಒದಗಿಸಲಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಾಂತಗಳ ಸಮೇತ (ನೀವು ಆ ದುಷ್ಟರ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿರಿ. ಏಕೆಂದರೆ), ನಿಮಗೆ ಹಾಗೂ ನಿಮ್ಮಬ್ಬರನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮೇಲುಗೈ ಸಿದ್ಧಿಯಾಗಲಿದೆ. {35}

فَلَمَّا جَاءَهُمْ مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ

ಹಾಗೆ, ನಾವು ನೀಡಿದ ಬಹಳ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ದೃಷ್ಟಾಂತಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರವಾದಿ ಮೂಸಾ ಆ (ದುಷ್ಟರ) ಬಳಿಗೆ ಬಂದಾಗ, ಇವೆಲ್ಲ ಸ್ವತಃ ನೀವೇ ಉಂಟುಮಾಡಿ ತಂದ ಜಾದೂಗಾರಿಗೆಯಲ್ಲದೆ ಇನ್ನೇನೂ ಅಲ್ಲ; ನಮ್ಮ ಮುಂಚಿನವರಾದ ನಮ್ಮ ತಾತಮುತ್ತಾತಂದಿರಿಂದ (ನೀವು ಸಾರುತ್ತಿರುವ ಈ ಏಕದೇವತ್ವದ) ವಿಷಯವಾಗಿ ನಾವು ಕೇಳಿಯೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿ [ಫಿರ್‌ಔನ್ ಮತ್ತು ಆತನ ಜನರು ಮೂಸಾ ರನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ] ಬಿಟ್ಟರು. {36}

وَقَالَ مُوسَىٰ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَنْ جَاءَ بِالْهُدَىٰ مِنْ عِنْدِهِ وَمَنْ تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۖ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ

ಪ್ರವಾದಿ ಮೂಸಾ ಉತ್ತರಿಸಿದರು: ಯಾರು ತನ್ನ ಕಡೆಯಿಂದ ಸರಿದಾರಿ ತೋರಿಸಲು ಬಂದವರು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಯಾರಿಗೆ (ಪರಲೋಕದ) ಬಿಡಾರ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗಲಿದೆ ಎಂಬುದು ನನ್ನ ಪರಿಪಾಲಕನಾದ (ಅಲ್ಲಾಹ್ ನಿಗೆ) ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಿದೆ. ನಿಜವಾಗಿಯೂ ದುಷ್ಟ ಜನರು (ಅಲ್ಲಿ) ವಿಜಯಿಗಳಾಗಲಾರರು. {37}

وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرِي فَأَوْقِدْ لِي يَا هَامَانُ عَلَى الطِّينِ فَاجْعَلْ لِي صَرْحًا لَعَلِّي أَطَّلِعُ إِلَىٰ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ مِنَ الْكَاذِبِينَ

ನನ್ನ ಆಸ್ಥಾನದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರೇ, ನನ್ನ ಹೊರತು ನಿಮಗೆ ಬೇರೆ ದೇವರಿರುವ ವಿಷಯ ನನಗಂತೂ ತಿಳಿಯದು. ಓ ಹಾಮಾನ್, ನೀನೀಗ ಮಣ್ಣು ಬೇಯಿಸಿ (ಇಟ್ಟಿಗೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ) ಅದರಿಂದ ನಂಗೊಂದು ಎತ್ತರದ ಗೋಪುರವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸು; ಏಕೆಂದರೆ ಅದನ್ನೇರಿ ನಾನು ಮೂಸಾ ರ ದೇವನ ಕಡೆಗೆ ನೋಡ ಬಹುದು. ನಾನಂತು ಈತನನ್ನು ಒಬ್ಬ ಸುಳ್ಳುಗಾರನೆಂದೇ ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಫಿರ್‌ಔನ್ [ಸಂಭಾಷಣೆಯ ನಡುವೆ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ] ಹೇಳಿದನು. {38}

وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ إِلَيْنَا لَا يُرْجَعُونَ

ಹೌದು, ಫಿರ್‌ಔನ್ ಮತ್ತು ಆತನ ಪಡೆಯು ಅನ್ಯಾಯವಾಗಿ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅಹಂಕಾರ ಮೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು; ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಕಡೆಗೆ ಮರಳಿ ಬರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಂದೇ ಅವರೆಲ್ಲ ಭಾವಿಸಿದ್ದರು. {39}

فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ

ಹಾಗಿರುವಾಗ ಆತನನ್ನೂ ಆತನ ಇಡೀ ಪಡೆಯನ್ನೂ ಹಿಡಿದು ಶಿಕ್ಷಿಸಲು ನಾವು ಅವರನ್ನು ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಎಸೆದು ಬಿಟ್ಟೆವು; ಅನ್ಯಾಯವನ್ನೇ ಮಾಡಿದ್ದ ಅಂತಹವರ ಅಂತ್ಯ ಏನಾಯಿತೆಂದು ನೀವೇ ನೋಡಿರಿ. {40}

وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ

ooooooooooo {41}

وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ

ooooooooooo {42}

وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِ مَا أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ الْأُولَىٰ بَصَائِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

ooooooooooo {43}

وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنَا إِلَىٰ مُوسَى الْأَمْرَ وَمَا كُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ

ooooooooooo {44}

وَلَٰكِنَّا أَنْشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۚ وَمَا كُنْتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا وَلَٰكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ

ooooooooooo {45}

وَمَا كُنْتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَيْنَا وَلَٰكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أَتَاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

ooooooooooo {46}

وَلَوْلَا أَنْ تُصِيبَهُمْ مُصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَيَقُولُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

ooooooooooo {47}

فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنَا قَالُوا لَوْلَا أُوتِيَ مِثْلَ مَا أُوتِيَ مُوسَىٰ ۚ أَوَلَمْ يَكْفُرُوا بِمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ مِنْ قَبْلُ ۖ قَالُوا سِحْرَانِ تَظَاهَرَا وَقَالُوا إِنَّا بِكُلٍّ كَافِرُونَ

ooooooooooo {48}

قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَىٰ مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ

ooooooooooo {49}

فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَيْرِ هُدًى مِنَ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

ooooooooooo {50}

وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

ooooooooooo {51}

الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ يُؤْمِنُونَ

ooooooooooo {52}

وَإِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ

ooooooooooo {53}

أُولَٰئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ بِمَا صَبَرُوا وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ

ooooooooooo {54}

وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَا نَبْتَغِي الْجَاهِلِينَ

ooooooooooo {55}

إِنَّكَ لَا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ

ooooooooooo {56}

وَقَالُوا إِنْ نَتَّبِعِ الْهُدَىٰ مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا ۚ أَوَلَمْ نُمَكِّنْ لَهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَىٰ إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ رِزْقًا مِنْ لَدُنَّا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ

ooooooooooo {57}

وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ بَطِرَتْ مَعِيشَتَهَا ۖ فَتِلْكَ مَسَاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَنْ مِنْ بَعْدِهِمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ وَكُنَّا نَحْنُ الْوَارِثِينَ

ooooooooooo {58}

وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ حَتَّىٰ يَبْعَثَ فِي أُمِّهَا رَسُولًا يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا ۚ وَمَا كُنَّا مُهْلِكِي الْقُرَىٰ إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ

ooooooooooo {59}

وَمَا أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَزِينَتُهَا ۚ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ

ooooooooooo {60}

أَفَمَنْ وَعَدْنَاهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِيهِ كَمَنْ مَتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ

ooooooooooo {61}

وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ

ooooooooooo {62}

قَالَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا ۖ تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ ۖ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ

ooooooooooo {63}

وَقِيلَ ادْعُوا شُرَكَاءَكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَرَأَوُا الْعَذَابَ ۚ لَوْ أَنَّهُمْ كَانُوا يَهْتَدُونَ

ooooooooooo {64}

وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ مَاذَا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِينَ

ooooooooooo {65}

فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ الْأَنْبَاءُ يَوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا يَتَسَاءَلُونَ

ooooooooooo {66}

فَأَمَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسَىٰ أَنْ يَكُونَ مِنَ الْمُفْلِحِينَ

ooooooooooo {67}

وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ ۗ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ

ooooooooooo {68}

وَرَبُّكَ يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ

ooooooooooo {69}

وَهُوَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولَىٰ وَالْآخِرَةِ ۖ وَلَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

ooooooooooo {70}

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِضِيَاءٍ ۖ أَفَلَا تَسْمَعُونَ

ooooooooooo {71}

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ

ooooooooooo {72}

وَمِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

ooooooooooo {73}

وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ

ooooooooooo {74}

وَنَزَعْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ

ooooooooooo {75}

إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ

ooooooooooo {76}

وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ۖ وَلَا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا ۖ وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ

ooooooooooo {77}

قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِنْدِي ۚ أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِنْ قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا ۚ وَلَا يُسْأَلُ عَنْ ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ

ooooooooooo {78}

فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ فِي زِينَتِهِ ۖ قَالَ الَّذِينَ يُرِيدُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ

ooooooooooo {79}

وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَيْلَكُمْ ثَوَابُ اللَّهِ خَيْرٌ لِمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الصَّابِرُونَ

ooooooooooo {80}

فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُنْتَصِرِينَ

ooooooooooo {81}

وَأَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ ۖ لَوْلَا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا ۖ وَيْكَأَنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ

ooooooooooo {82}

تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ

ooooooooooo {83}

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

ooooooooooo {84}

إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَىٰ مَعَادٍ ۚ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ مَنْ جَاءَ بِالْهُدَىٰ وَمَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ

ooooooooooo {85}

وَمَا كُنْتَ تَرْجُو أَنْ يُلْقَىٰ إِلَيْكَ الْكِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِلْكَافِرِينَ

ooooooooooo {86}

وَلَا يَصُدُّنَّكَ عَنْ آيَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنْزِلَتْ إِلَيْكَ ۖ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّكَ ۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ

ooooooooooo {87}

وَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۘ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ ۚ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

ooooooooooo {88}

---

ಸರಳ ಕುರ್‌ಆನ್

ಅಲ್ ಕಸಸ್ | ترجمة سورة القصص

ಅನುವಾದಿತ ಸೂರಃ ಗಳು

Featured post